وقتی سردار شد و از اصفهان رفت خوشحال بودم از این که یک اصفهانی میتواند در این سمت والا خدمتی به ایران بکند ...وقتی مدتها بعد از بازنشسته شدن حاضر به بازگشت به شهرش نشد با خود گفتم شاید منتظر شغل دیگری برای خدمت به وطنش است...وقتی در یکی از پاساژهای تهران خودش وخانواده اش را با آن همه ادعا دیدم باز خودم را دلداری دادم که هر کس جای او چنین سمتی میگرفت مغرورتر از این میشد ...امسال در کمال ناباوری کاندیدای اصفهان شد ،تعجب کردم  چه طور کسی که 15 سال از شهرش دور بوده و حاضر نشده به شهرش بازگردد میتواند حق مردمش را بگیرد؟؟اما وقتی کاندیدا شدن  امثال لاریجانی ها را در شهر دیگری برای راهیابی به مجلس دیدم فهمیدم شعار خدمت به مردمش فریبی بیش نیست!

دور دوم وقتی رایم را در صندوق انداختم از صمیم قلب دعا کردم خدا ظالم را پیروز این رقابت سرنوشت ساز نکند

و در کمال ناباوری در میان ان همه تبلیغ و شور و هیاهو بین طرفدارانش دوباره خدا حق مظلوم را گرفت...